Duivelshoek.be

Sagen & Volksverhalen

Met een naam als "Duivelshoek" is het bijna onmogelijk dat er geen volksverhalen zouden bestaan die worden geassocieerd met de wijk. Hieronder geven we de sagen & mythen van Duivelshoek mee.

Kludde met zijn bellen

De omgeving rond Duivelshoek werd geplaagd door de duivel, die ook "Kludde met zijn bellen" genoemd werd. Wanneer late herbergbezoekers op weg naar huis waren, sprong Kludde in de gedaante van een zwarte hond op hun rug. Pas wanneer ze het kruispunt van de Oudestraat en de Boomsesteenweg hadden bereikt (de Oudestraat was vroeger nog veel langer en liep helemaal tot in Aartselaar), geraakten ze hem weer kwijt.

Verhalen over Kludde waren ook elders in Wilrijk bekend. Vaak zou hij 's avonds (of volgens sommige versies van het verhaal, om middernacht) op de schouders van reizigers gesprongen hebben, waarna ze hem moesten dragen tot aan hun huis. Hoe langer de tocht duurde, hoe zwaarder hij begon te wegen. In een andere versie viel hij rijke kooplieden aan, die hij in een moeras verdronk. Kludde was te herkennen aan een blauw lichtje.

De Heks van Duivelshoek

Ooit woonde er een heks in Duivelshoek. Ze was een kleine, licht misvormde vrouw die altijd een rok droeg die tot aan de grond reikte. Men geloofde dat ze haar toverkracht verborgen hield in haar lange rokken.

Volgens een ander volksverhaal was deze (of een andere) heks een lelijke, oude vrouw die vaak aan haar raam zat met een pop. Moeders van kleine kinderen hadden bang voor de vrouw, omdat ze toverformules uitsprak terwijl ze aan het raam zat, en zo kinderen wist te betoveren.

Bronnen: